Wilgoci i skraplanie się pary wodnej nie wolno ignorować, gdyż nierozwiązany problem sam nie zniknie, a może być początkiem dużo większych kłopotów. Często rozwiązanie szybkie jest tańsze niż późniejsze z większymi usterkami. Ale czasem usuwanie tego przypadku jest bardzo czasochłonne.
Przed linią obrony przed wilgocią jest warstwa izolacyjna przeciwwilgociowa oraz folia hydroizolacyjna. Podstawą jest również drożny system usuwania wody deszczowej i sprawna instalacja hydroizolacyjna. w walce ze skraplaniem się pary wodnej kluczową rolę odgrywa wentylacja. Odpowiednią cyrkulację powietrza zapewnią oddychające ściany, wentylacja zainstalowana w podsufitkach i pustaki wentylacyjne. wentylatorom pozostawmy usuwanie wilgotnego powietrza i pary wodnej, powstającej podczas codziennych czynności domowych, takich jak gotowanie, pranie czy mycie.
sprawdzenie i ewentualna naprawa systemów zabezpieczających przed wilgocią rozwiązuje problem. Dużo trudniej jest się uporać z podsiąkaniem wody wynikającym, z tego że warstwa izolacyjna przeciwwilgociowa lub folia hydroizolacyjna nie została ułożona lub jest uszkodzona. Jednym rozwiązaniem jest dokonanie napraw lub założenie odpowiednich zabezpieczeń. Ale konserwacja izolacji przeciwwilgociowej jest dość łatwa.
Jest wiele sposobów zabezpieczenia się przed wilgocią, od robienia podmurówek po zastosowanie środków chemicznych, którymi nasącza się mur, wtłaczając je do środka przez specjalnie do tego celu przygotowane otwory. Teoretycznie można z tym poradzić sobie samemu ale nie raz nie jest to łatwe i należy zgłosić się do specjalisty o poradę.
Walka ze skraplaniem się pary wodnej, powstającej podczas gotowania, można w całości usunąć, instalując okap kuchenny. Żeby zneutralizować tę, powstającą np. w łazience podczas kąpieli, trzeba zainstalować wentylator wymuszający obieg powietrza. Aby wentylator działał szybko i efektownie, musi być dopasowany do wielkości pomieszczenia. W kuchni wentylator musi zapewniać piętnastokrotną wymianę powietrza w ciągu godziny, a w przypadku łazienki wartość ta powinna być jeszcze większa, wymiana powietrza powinna się odbywać 15-20 razy na godzinę. Pomnóż objętość pomieszczenia przez ilość wymian powietrza na godzinę i porównaj tę liczbę z ilością metrów sześciennych powietrza, które wentylator jest w stanie wymienić w ciągu godziny. Wentylator powinien być zainstalowany w ścianie tak wysoko i tak daleko od głównego punktu wymiany powietrza, jak to tylko możliwe.
